Hristiyan Felsefesinin Genel Özellikleri – Yazbuz.com

MS 2. yüzyılda Hıristiyanlığın ortaya çıkışıyla ilk adımları atılan Hıristiyan felsefesi, 15. yüzyıla kadar Batı felsefesi olarak adlandırılmıştır. Oldukça uzun olan bu sürenin çeşitli sınıflandırmalarla birbirinden ayrıldığını söylemek mümkündür. Konuyla ilgili detaylı bilgiyi içeriğimizde bulabilirsiniz. Din ve felsefenin birleşimi olan Hıristiyan felsefesinin genel özellikleri için okumaya devam edebilirsiniz. Hıristiyan felsefesi MS 2. yüzyıldan günümüze kadar varlığını sürdüren bir fikir akımıdır. Hıristiyanlar tarafından geliştirilmiş olup yüzyıllarca süren fikir ve tartışmaların birikimidir. Başlangıcının Hıristiyanlığın ortaya çıkışına denk gelmesinden de anlaşılacağı üzere dine yönelik eleştirileri çürütmek amacıyla çeşitli felsefi savunmalar sonucunda geliştiği söylenebilir. Bu özelliğiyle Hıristiyan felsefesi ilahi düşüncelerle felsefi görüşlerin karışımından oluşur. Ancak felsefi görüşlerin rasyonel unsurlara dayandığı hala bilinmektedir.

Hıristiyan Felsefesi

Hıristiyan felsefesinin Patristik Dönem ve Skolastik Dönem olarak sınıflandırıldığı bilinmektedir. İnsanlık tarihi boyunca her düşünce akımına karşıt görüşü temsil eden gruplar ortaya çıkmıştır. Hıristiyanlığın ortaya çıkışından sonra bu dinin öğretilerine karşı çıkılması kaçınılmazdı. Bu noktadan itibaren Hıristiyan felsefesi, Hıristiyanlığın savunulması yönünde bir hareket olmayı başarmıştır. Özellikle dönemin Hıristiyan filozoflarının aynı zamanda din adamı olmaları felsefi düşüncelerin gelişimini hızlandırmıştır. Yüzyıllar boyunca gelişimini sürdüren, dinin bilginin kaynağı olarak kabul edildiği ve kutsal olanın anlamlandırılmaya çalışıldığı Hıristiyan felsefesi iki döneme ayrılır. Buna göre Patristik Dönem ve Skolastik Dönem olarak sınıflandırıldığı bilinmektedir.

Patristik Dönem

MS 2. yüzyıl ile MS 8. yüzyıl arasındaki dönem Hıristiyan felsefesinin ilk dönemidir ve Patristik Dönem olarak adlandırılır. Tanrı'nın varlığının kanıtlanması bu dönemin temel sorunlarından biridir. Din, rasyonel bir yöntemle açıklanmaya çalışılmaktadır. Dini düşüncenin ilk yıllarına denk gelmesi nedeniyle Hıristiyan filozofların her biri aynı zamanda birer din adamıdır. Bu nedenle Hıristiyan filozoflara “Kilise Babaları” da denilmektedir. Dönemin önde gelen düşünürlerinden bazıları şunlardır:

Skolastik Dönem

Hıristiyan felsefesinin 8. yüzyıldan 15. yüzyıla kadar olan ikinci dönemine Skolastik Dönem adı verilmektedir. Bu dönemde dinin kutsal kitaplara yazılmasıyla temel sorunlar aşılmış ve düşünceler farklı bir boyuta taşınmıştır. Öyle ki merak edilen her sorunun cevabını kitaplardan ya da dini otoritelerden öğrenebiliyoruz. Böylece Skolastik kelimesinin de anlamı olan “okullaşma” hızlanmaya başladı. Felsefe eğitim alanına taşınmış ve din eğitimi yaygınlaşmıştır. Sonuç olarak aldıkları din eğitimini başkalarına anlatmak için yola çıkan düşünürler, Hıristiyanlığın yayılmasına katkıda bulunmuşlardır. Hıristiyanlığın gelişmesine yardımcı olan ve geleneğin öncüleri olarak bilinen Bologna ve Oxford üniversiteleri bu dönemin ürünleridir. Skolastik dönemin öncüsü olan düşünürlerden bazıları şunlardır: Ockhamlı William, Anselmus, Thomas Aquinas.

Hıristiyan Felsefesinin Genel Özellikleri Nelerdir?

Hıristiyan felsefesinin genel özellikleri farklılık göstermektedir. Hıristiyan felsefesi, geniş bir zaman dilimi boyunca etkili olması ve birçok etkinliğe öncülük etmesi nedeniyle önemli felsefi akımlardan biridir. Bugün bile konuşulmaya devam edilmesinin nedeni, filozofların başarılı gerekçeler sunmaya çalışmalarıdır. Bu akımı iyi anlamak için dönemin tamamını kapsayan fikirlere hakim olmak gerekir. Hıristiyan felsefesinin genel özellikleri şu şekilde sıralanabilir: Ortaya konan görüşlerin her biri, ilk günden son güne kadar inanç temelinde gelişmiştir. Hıristiyan filozofların her birinin aynı zamanda din adamı olduğu da bilinmektedir. Dini öğretiler ve inançlar akla dayandırılmaya çalışıldı. İnancın bilginin kaynağı olduğu ve onu mümkün kılan şey olduğu savunması. Antik Yunan felsefesinden etkilendiği söylense de Hıristiyan filozoflar bu fikre karşı çıkıyor. Asıl sorun Tanrı'nın varlığını kanıtlamaktır. Hareketin önde gelen düşünürleri görüşlerini temellendirmek için kutsal metinlere başvurmuşlardır. Bazı dönemlerde kutsal metinlerin dışındaki görüşlerin hiçbiri kabul görmemiştir. Sonuç olarak dini otoritenin önemine karşı çıkılmaması yönünde fikirlerin geliştirildiği vurgulanmıştır. Öyle ki din öğretilerine karşı çıkmaya çalışan kişilerin cezalandırıldığı gözlemlenmiştir. Ancak dönemin en kısa özeti akıl ve inanç tartışmaları olarak yapılabilir. Dinin ortaya çıkışıyla ilgili çalışmamızı okumak için bkz. Din Nasıl Ortaya Çıktı? Yazımıza göz atabilirsiniz.